Pompy smarowe stanowią jeden z podstawowych elementów układów centralnego smarowania, które służą do dozowania środka smarującego i tym samym wpływają na prawidłowe działanie określonych maszyn. Producenci oferują kilka rodzajów pomp. W tym artykule skupimy się na pompach elektrycznych i porównamy je z innymi rozwiązaniami.
Kiedy stosuje się pompy elektryczne?
Układy centralnego smarowania są urządzeniami prostymi i jednocześnie bardzo funkcjonalnymi. Zasila się je przez pompy, które mogą być ręczne, pneumatyczne, elektryczne lub wieloprzewodowe. Obecnie najczęściej używa się pomp elektrycznych. To jednak może zależeć od wymagań urządzenia i maszyny, do której zamontowano układ smarowania. Jeśli nie wymaga ona częstego smarowania i nie ma przy niej możliwości podłączenia do prądu, można zastosować pompę ręczną. Przy większych wymaganiach stosuje się pompy pneumatyczne. Problematyczne są również urządzenia, do których ze względów bezpieczeństwa nie wolno podłączać pomp elektrycznych. Może dotyczyć to warunków pracy, wybranych materiałów lub po prostu budowy maszyny. Jeśli nie ma takich zakazów, centralne smarowanie z elektryczną pompą prawdopodobnie będzie najlepszym wyborem. Pompy elektryczne przy stałym dopływie prądu umożliwiają samodzielną pracę całego układu. Są tanie i niezawodne.
Działanie pompy elektrycznej
Systemy centralnego sterowania są jednoliniowe, dwuliniowe i progresywne. Ze względu na inne przeznaczenie należy do nich stosować odpowiednio dobrane środki smarne i pompy. Tłokowe pompy elektryczne działają na takiej samej zasadzie jak pompy hydrauliczne i pneumatyczne. Jedyną różnicą jest to, że tłok poruszany jest za pomocą silnika elektrycznego. Za jej pomocą środek smarowy tłoczony jest ze zbiornika, przez zawór główny, do przewodu zasilającego dozowniki. Są one przesuwane za pomocą ciśnienia, które wypuszcza smar. Spadek ciśnienia powoduje odprężenie dozowników i przewodów oraz cofnięcie tłoczków do pozycji wyjściowej. Innym rodzajem elektrycznej pompy jest pompa zębata, która charakteryzuje się dużą wydajnością. W jej korpusie obracają się koła zębate, które przenoszą ciecz z komory ssawnej do komory tłoczonej. Jedno z kół napędzane jest przez zewnętrzne źródło. Różnica ciśnienia wytłaczająca środek smarny pojawia się poprzez obrót przy jednoczesnym zazębianiu się elementów w obudowie. Przepływ medium jest stały i nie ulega pulsowaniu.
Pompy zębate i tłoczkowe – porównanie
Elektryczne pompy zębate sprawdzają się w przypadku olejów o lepkościach do około 1000 cSt i smarów półpłynnych do klasy 000 lub 00 NLGI. Charakteryzuje je stała dawka środka smarnego w czasie, duża wydajność i niższy poziom ciśnienia tłoczenia. Pompy zębate używa się w systemach jednoprzewodowych, progresywnych i niskociśnieniowych (oleje i niższe ciśnienia). Natomiast pompy tłoczkowe można stosować do każdego rodzaju środka smarnego w pełnym zakresie temperatur. Najczęściej jednak są używane w aplikacjach wymagających smarów o wyższej klasie konsystencji przy wysokich ciśnieniach pracy (do 500 bar). Tego rodzaju pompy sprawdzają się w systemach progresywnych, dwuprzewodowych i wieloprzewodowych z zastosowaniem smarów, olejów i wysokich ciśnień.